Ketika berucap di Padang Astaka, Dungun, Terengganu Ketua Pembangkang itu pernah mencadangkan nama baru untuk Pas iaitu ‘Parti Al Maki Wal Hamun’ kerana pemimpin Pas cukup pakar dalam menggunakan perkataan yang berbentuk demikian, terutama dalam ceramah-ceramah mereka.
Beliau membuat saranan tersebut ketika berucap pada 24 Januari, 1995, bagi menggesa Pas agar berhenti berbohong serta tidak menyumbangkan sebarang idea bagi membina negara dan meningkatkan ekonomi rakyat.
Umum sudah mengetahui bahawa pemimpin Pas hanya tahu memaki hamun pemimpin kerajaan, Umno dan Barisan Nasional (BN) dalam setiap ceramah mereka.
Malangnya, setelah bersengkokol dengan Pas melalui Pakatan Rakyat, Anwar yang sebelum ini lebih dikenali dengan imej Islam, bukan saja tidak menegur kelakukan buruk pemimpin Pas itu, tetapi lebih malang lagi beliau sendiri kini turut terikut-ikut dengan perangai buruk mereka.
Anwar kini bukan saja pandai berbohong, tetapi turut memaki hamun pemimpin Umno dan BN dalam ceramah-ceramah anjuran PR di seluruh negara.
Selain itu, beliau turut terkenal dengan sikap gemar menyalahkan orang lain bagi menutup kesalahan yang dilakukannya, bagi mengalih isu dan meraih simpati orang ramai.
Pemimpin begini tidak sepatutnya mendapat tempat dalam pentadbiran negara, apatah lagi menjadi ketua sebuah negara kerana banyak pihak akan menanggung kerugian jika beliau diberi kuasa.
Umum sudah mengetahui bahawa pemimpin Pas hanya tahu memaki hamun pemimpin kerajaan, Umno dan Barisan Nasional (BN) dalam setiap ceramah mereka.
Malangnya, setelah bersengkokol dengan Pas melalui Pakatan Rakyat, Anwar yang sebelum ini lebih dikenali dengan imej Islam, bukan saja tidak menegur kelakukan buruk pemimpin Pas itu, tetapi lebih malang lagi beliau sendiri kini turut terikut-ikut dengan perangai buruk mereka.
Anwar kini bukan saja pandai berbohong, tetapi turut memaki hamun pemimpin Umno dan BN dalam ceramah-ceramah anjuran PR di seluruh negara.
Selain itu, beliau turut terkenal dengan sikap gemar menyalahkan orang lain bagi menutup kesalahan yang dilakukannya, bagi mengalih isu dan meraih simpati orang ramai.
Pemimpin begini tidak sepatutnya mendapat tempat dalam pentadbiran negara, apatah lagi menjadi ketua sebuah negara kerana banyak pihak akan menanggung kerugian jika beliau diberi kuasa.
